Lunes musicales #6 - Itsasoa gara (Ken Zazpi)

Ahora que estamos aquí, dejemos los miedos atrás. Vivamos el presente como si no hubiera un mañana, porque quizá no lo haya. Sin mirar al pasado, porque ya no existe ni volverá.

Piensa que, cuando lloramos, gracias a aquellas lágrimas, ahora somos el mar con el vaivén de las olas dirigiéndose hacia la orilla. Es inútil llorar más. Fundámonos en esas aguas dejándonos llevar.

Y no preguntes nunca lo que perdimos en el camino de nuestro sueño. Sabes bien que siempre hay pérdidas para conseguir lo que anhelamos. Vivamos lo que nos quede de vida juntos sin más, ya que, después de llorar, ahora somos el mar.

Begiratu atzean,

ortzi mugak sutan

gure begien zerutan.

Begiratu maitea,

amildegi ertza,

biziak hila, ametsa.

Ez bilatu gauean,

izar hura,

zure begietan piztu da.

Ta ez galdetu inoiz zer galdu genuen,

negar egin genuenean,

malko haiei esker,

orain itsasoa gara,

orain itsasoa gara.

Orain hemen gaudela,

bidegurutzean,

huts ditzagun beldurrak atzean,

ez gara izan onenak,

beharbada,

baina gure bizitza izan da.

Mendeetako kanta,

erditu da,

gure ordua heldu da.

Ta ez galdetu inoiz zer galdu genuen,

negar egin genuenean,

malkoa haiei esker,

orain itsasoa gara,

orain itsasoa gara.

(Soloa)

Ta ez galdetu inoiz zer galdu genuen,

gure ametsaren bidean,

izan garelako,

oraindik ere bagara,

ta beti izango gara.

Ta ez galdetu inoiz zer galdu genuen,

negar egin genuenean,

malko haiei esker,

orain itsasoa gara,

...

itsasoa gara.